W tym artykule omawiamy dane dotyczące renty z tytułu zaburzeń adaptacyjnych. Omówiono w nim także proces oceny zdolności do pracy (JCA) w przypadku wniosków o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Część badań dotyczy koncepcji RTW i częściowego RTW, czyli dwóch rodzajów opcji powrotu do pracy dla osób z zaburzeniami adaptacyjnymi. Opcje te mogą być dla ludzi ważnym sposobem na znalezienie sensownej kariery po przejściu na emeryturę. Jednak dane dotyczące procesu RTW nie są dostępne dla wszystkich.
Dane dotyczące rent z tytułu zaburzeń adaptacyjnych
Przeanalizowaliśmy schematy powrotu do pracy osób z zaburzeniami psychicznymi, badając sekwencje stanów związane z konkretnym rodzajem niepełnosprawności. Zauważyliśmy, że najczęstszą ścieżką od zatrudnienia do renty z tytułu niezdolności do pracy było przejście od zatrudnienia na pełen etat do zwolnienia lekarskiego, a w tym czasie stosunek pracy był kontynuowany. Drugi klaster obejmował osoby, których zatrudnienie zakończyło się przed rozpoczęciem zwolnienia lekarskiego. Trzeci klaster obejmował uczniów, którzy przeszli na rentę z tytułu niezdolności do pracy dzięki okresowi pobierania zasiłku chorobowego.
Dane dotyczące emerytów i rencistów zostały zebrane z kilku ogólnokrajowych rejestrów, w tym SII i FCP, czyli fińskich systemów ubezpieczeń społecznych i emerytalnych. Statistics Finland dostarcza również informacji demograficznych i społeczno-ekonomicznych dla każdego uczestnika. Uczestnicy są pogrupowani według wieku, lat pracy i statusu rodzinnego. Dzięki temu dane są łatwiejsze do analizy. Na przykład w danych fińskich badani są podzieleni na grupy wiekowe 18-24, 25-34, 35-44 i 45-54 lata. Podobnie są one pogrupowane według statusu rodzinnego.
Ocena zdolności do pracy (JCA) w przypadku renty inwalidzkiej
Zwykle będziesz musiał wziąć udział w ocenie zdolności do pracy (Job Capacity Assessment – JCA), aby ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy (Disability Support Pension – DSP). Ocena ta określa, jak dużej pomocy potrzebujesz, aby móc pracować i utrzymać pracę. Uwzględnia się wszystkie dostępne dowody medyczne, w tym raporty lekarzy prowadzących. Po dokonaniu oceny możesz kwalifikować się do otrzymania renty inwalidzkiej. Badanie trwa przez dwa lata.
Ocena zdolności do pracy może pomóc w określeniu najlepszych ofert pracy dla osób niepełnosprawnych, ale tylko wtedy, gdy narzędzie jest ważne i wiarygodne. Istnieje wiele dostępnych metod, a ACC już wdrożyła jedną z nich. W protokole gabinetu zauważono, że procedury oceny osób pobierających rentę chorobową będą podobne do tych stosowanych przez ARCIC, ale będą bardziej złożone ze względu na szeroki zakres upośledzeń. W każdym razie ocena zdolności do pracy nie jest substytutem rehabilitacji czy pośrednictwa pracy.
Mimo że DDA i JCA dla ADA zapewniły stopniowe kroki w kierunku rozwiązania problemu marginalizacji osób niepełnosprawnych na australijskim rynku pracy, nadal istnieją znaczące bariery dla ich uczestnictwa w różnych dziedzinach życia. Co więcej, ostatnie raporty rządowe odnotowują, że pomimo rosnącej świadomości potrzeby takiego wsparcia, wielu pracodawców ma nieuzasadnione uprzedzenia wobec osób niepełnosprawnych.
Ocena będzie dotyczyła także barier w zatrudnieniu. Bariery te mogą obejmować problemy z utrzymaniem zatrudnienia oraz interwencje mające na celu poprawę zdolności do pracy. Centrelink skontaktuje się z Tobą z wynikami oceny i wyjaśni, jakie będą następne kroki. Proces oceny może prowadzić do programu zatrudnienia lub informacji na temat renty z tytułu niezdolności do pracy. Wyniki oceny zostaną wysłane do Ciebie pocztą lub przez Internet, a Twoje podanie zostanie ocenione przez pracownika Centrelink ds.
Odkąd ustawa z 1992 roku wprowadziła nowe struktury finansowania usług dla niepełnosprawnych, rząd zaczął przyjmować ocenę zdolności do pracy jako realną alternatywę dla systemu opartego na zależności. Podczas konferencji Beyond Dependency Conference w 1995 roku rząd zaostrzył proces oceny medycznej osób ubiegających się o zasiłki. W 1998 roku ACC wprowadziła również proces oceny zdolności do pracy. Następnie w budżecie na maj 1998 roku zaproponowano ocenę zdolności do pracy dla osób otrzymujących zasiłek dochodowy.
RTW
Nowe badanie pokazuje, że renta RTW z tytułu zaburzeń adaptacyjnych prawdopodobnie przyniesie korzyści pewnym grupom pracowników bardziej niż innym. Badanie, oparte na danych z Fińskiego Sektora Publicznego (FPS), łączy odpowiedzi na kwestionariusz z 2012 roku z danymi na poziomie indywidualnym. Naukowcy przeprowadzili wywiady z przedstawicielami siedmiu gmin FPS na temat ich praktyk zapobiegania niezdolności do pracy. Stwierdzili, że bycie pracownikiem wyższego szczebla zwiększa prawdopodobieństwo otrzymania renty RTW, podczas gdy bycie pracownikiem niższego szczebla zmniejsza prawdopodobieństwo jej otrzymania.
Wyniki te potwierdzają wcześniejsze badania dotyczące zamiarów rentowych osób niepełnosprawnych w zakresie RTW. Oprócz wieku i czasu trwania TDP, zamiar RTW był związany z zamiarem przekwalifikowania się. Im młodsza była osoba, która po raz pierwszy złożyła wniosek o TDP, tym większe było prawdopodobieństwo, że uda jej się zrealizować RTW. Jest to obiecujący wynik, zwłaszcza jeśli zamiar RTW był kształtowany przez wiek rencisty, poziom poczucia własnej skuteczności i chęć zarobienia pieniędzy.
W ostatniej dekadzie na intencje RTW osób z TDP w dużej mierze wpływały czynniki społeczno-demograficzne, zasoby osobiste i poczucie własnej skuteczności w zakresie RTW. Badacze odkryli, że zbyt wiele wyzwań związanych z pracą utrudnia uczestnikom TDP zamiar podjęcia aktywności zawodowej. Co więcej, osoby te potrzebują wsparcia w podejmowaniu decyzji i codziennym funkcjonowaniu. Badanie tego typu przyniosłoby korzyści osobom z TDP.
Wśród uczestników badania prawie dwie trzecie powróciło do pracy lub pracowało przynajmniej na pół etatu. Nie byli jednak w stanie utrzymać zatrudnienia przez dłuższy czas. Większość z nich była na DP i pozostawała bez pracy. Badanie to odzwierciedla krajową politykę i praktykę i może być przydatne w rozpoznawaniu osób z zaburzeniami adaptacyjnymi, które mają największe szanse na przekwalifikowanie się lub powrót do pracy. Wyniki te sugerują, że może istnieć potrzeba dalszych badań na ten temat.
Badania nad RTW po absencji psychicznej są potrzebne, by zidentyfikować czynniki, które wpływają na wskaźnik renty inwalidzkiej po pewnym czasie. W badaniu zwrócono szczególną uwagę na różnice między płciami w zakresie wskaźnika RTW po pewnym czasie. Ostatnie badanie przeprowadzone w Japonii wykazało, że mężczyźni z zaburzeniami adaptacyjnymi częściej wracali do pracy po okresie nieobecności psychicznej, ale wyniki sugerują, że wskaźnik RTW jest niższy w przypadku kobiet niż mężczyzn.
Częściowa RTW
W niniejszym badaniu sprawdziliśmy wpływ częściowej renty z tytułu RTW na sprawność funkcjonalną osób z zaburzeniami adaptacyjnymi. Projekt badania został zatwierdzony przez Niemieckie Towarzystwo Psychologiczne. Użyliśmy zwalidowanych skal i wstępnych testów jakościowych, by ocenić rzetelność poszczególnych pozycji. Wielkość próby była niewielka, więc odsetek odpowiedzi był niski. Zrekrutowaliśmy dogodną próbę osób otrzymujących TDP, a następnie przeprowadziliśmy u nich obserwacje w T2 i T3. Uczestników podzieliliśmy na dwie grupy: osoby z TDP i osoby bez TDP.
Badacze przyjrzeli się także różnicom płci w badanej populacji. Większość badanej populacji stanowili mężczyźni; trzy osoby były kobietami, a pięć mężczyznami. Odsetek mężczyzn i kobiet w TDP był podobny, ale mężczyźni częściej niż kobiety wracali do pracy. Wyniki pokazały, że prawdopodobieństwo częściowej RTW zależało od warunków życia zawodowego i warunków środowiska pracy w niepełnym wymiarze godzin. Na przykład uczestnicy z T2 i T3 mieli większe prawdopodobieństwo powrotu do pracy niż ci bez T1.
Projekt badawczy ma na celu ustalenie przyczyn częściowej RTW oraz zbadanie skutecznych procesów i systemów usług. Wyniki tych badań pomogą decydentom zdecydować, czy częściowa RTW jest realną opcją dla osób z niepełnosprawnością poznawczą i/lub kognitywną. Choć nie ma powszechnie akceptowanego rozwiązania, niniejsze badanie ma na celu zidentyfikowanie powodów, dla których częściowe renty z tytułu RTW są akceptowalną opcją dla osób niepełnosprawnych. Ten projekt badawczy jest finansowany przez Duńską Narodową Fundację Badawczą. Jego celem jest poprawa jakości życia osób z zaburzeniami poznawczymi i behawioralnymi oraz wspieranie ich w procesie rehabilitacji zawodowej.
Zwiększenie dostępności programów rehabilitacji medycznej i zawodowej dla uczestników TDP może potencjalnie poprawić jakość ich życia. Należy też zaoferować im więcej możliwości rehabilitacji, by poprawić ich jakość życia i poczucie własnej skuteczności. Ostatecznie może to pomóc osobom niepełnosprawnym stać się bardziej niezależnymi i powrócić do satysfakcjonującego życia. Konieczne jest też zwiększenie liczby programów rehabilitacyjnych, by zwiększyć ich szanse na osiągnięcie pełnej sprawności ruchowej.
Podobne Tematy:
- Ile wynosi renta dla niepełnosprawnych w 2023 roku: stawki i zasady przyznawania świadczenia
- Renta chorobowa po 55 roku życia – ile wynosi i jakie ma zasady przyznawania
- Renta socjalna 2023 – komu i dlaczego przysługuje?
- Renta przy umiarkowanym stopniu niepełnosprawności
