Kraje OECD mają najniższe emerytury. Dla porównania, średnia wysokość emerytury w krajach UE i OECD wynosi 63%. Dla porównania, w Stanach Zjednoczonych wskaźnik emerytalny wynosi 49%, a w Chinach 83%. Jak to wpływa na Twoje dochody? Dowiedz się w tym artykule. Będziesz zadowolony, że go przeczytałeś! Oprócz powyższego wykresu dowiesz się też, jakie są najhojniejsze emerytury dla kobiet i osób o najkrótszej oczekiwanej długości życia.
Kraje OECD mają najniższą minimalną emeryturę
Kraje OECD z najniższą minimalną emeryturą to Japonia, Norwegia, Grecja i Hiszpania. Raport rządu francuskiego jest reprezentatywny dla wielu europejskich krajów OECD. Raport ten opiera się na założeniach dotyczących starzenia się populacji, które już teraz ma wpływ na większość systemów emerytalnych. Raport zakłada również warunki roku bazowego w całym okresie prognozy, a komponent demograficzny odzwierciedla alternatywny rozwój wskaźnika obciążenia demograficznego. Nie należy go traktować jako ostatecznego stwierdzenia i konieczna jest dalsza analiza.
Badanie Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) szacuje, że przeciętny brytyjski pracownik otrzyma 29% swojej płacy roboczej, kiedy przejdzie na emeryturę. Jest to znacznie mniej niż średnia dla krajów OECD, która wynosi średnio około 63%. Z drugiej strony Włochy mają najwyższe stawki emerytalne w OECD, ośmiokrotnie przekraczające granicę ubóstwa. Dlatego kraje OECD z najniższymi minimalnymi stawkami emerytur powinny rozważyć reformy.
Pozycja ekonomiczna osób starszych jest ważnym czynnikiem, który wpływa na debaty o dochodach osób starszych. Wiele krajów znacząco zmniejszyło ryzyko ubóstwa wśród osób starszych. Liczba osób starszych żyjących w ubóstwie zmniejszyła się w stosunku do populacji, a realne świadczenia per capita znacznie wzrosły. Co więcej, realny zasiłek na osobę wzrósł znacząco w ostatnich dekadach, przewyższając wzrost dochodów wśród osób aktywnych zawodowo. W rezultacie więcej osób ma prawo do tych świadczeń.
Aby zmniejszyć obciążenie sektora publicznego, większość krajów OECD zredukowała procedury indeksacji emerytur, by ograniczyć tempo ich wzrostu. Zmiany te obejmowały zarówno zmianę i modyfikację indeksów, jak i skrócenie okresu przeglądu indeksacji emerytur oraz czasowe zawieszenie indeksacji okresowej. Środki te były głównie doraźną odpowiedzią na presję finansową. Jednak wyrównanie udziału wydatków na emerytury można przypisać trzem czynnikom.
OECD zaleciło Łotwie podniesienie minimalnej emerytury, by zmniejszyć ubóstwo wśród osób starszych. Zgodnie z wytycznymi OECD dotyczącymi emerytur, minimalne świadczenie emerytalne na Łotwie jest drugim, po Korei Południowej, najniższym świadczeniem w OECD. Ponad 25% osób starszych na Łotwie żyje poniżej relatywnej granicy ubóstwa. Dotyczy to zwłaszcza starszych kobiet. Starsze kobiety są też szczególnie narażone, ponieważ minimalna emerytura jest obliczana na podstawie płacy minimalnej.
Kraje karaibskie mają najwyższe emerytury
Choć kraje karaibskie o najwyższym odsetku osób starszych i największych publicznych budżetach emerytalnych mają stosunkowo niewielkie populacje, to w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat liczba emerytów ma znacząco wzrosnąć. Trendy te prawdopodobnie utrzymają się do 2050 roku, a wszystkie sześć krajów karaibskich będzie musiało stawić czoła wysokiemu wzrostowi kosztów publicznych emerytur. Wyzwania, przed którymi stoją te kraje, wynikają z połączenia niskich wskaźników aktywności zawodowej, wysokiego poziomu nieformalności oraz dysproporcji pomiędzy emeryturami urzędników państwowych a emeryturami ogółu społeczeństwa.
Wydatki publiczne na emerytury w stosunku do PKB są bardzo zróżnicowane w krajach karaibskich. Najwyższy system ma Trynidad i Tobago, a kolejne miejsca zajmują Boliwia i Argentyna. Niemniej jednak kraje te różnią się pod względem struktury systemów emerytalnych, przy czym największy odsetek emerytów stanowią kobiety, a osoby o niższych zarobkach doświadczają niższych wypłat niż osoby o wyższych dochodach. Aby zmierzyć wpływ publicznych wydatków na emerytury, kraje muszą porównać dochody i wydatki przypadające na jednego beneficjenta ich systemu emerytalnego.
Starzenie się populacji jest jednym z najważniejszych wyzwań stojących przed krajami Ameryki Łacińskiej i Karaibów. W miarę jak maleje liczba ludności w wieku produkcyjnym, maleje też zdolność gospodarek do zaspokajania potrzeb osób starszych. W miarę jak coraz więcej osób osiąga wiek emerytalny, koszty opieki zdrowotnej i emerytur będą rosły. W związku z tym systemy emerytalne w krajach Ameryki Łacińskiej i Karaibów muszą być bardziej progresywne i dostosowane do wyzwań, przed którymi stoją starsze populacje. Co więcej, polityka emerytalna musi być oparta na demografii i rozwoju technologicznym.
Prawo dla emerytów w Republice Dominikańskiej wymaga bardzo mało formalności i jest wolne od podatku. Przedmioty osobistego użytku i samochody są zwolnione z podatków. Pobyt w kraju jest odnawialny co roku, a po czterech latach staje się pobytem stałym. Dominikańska waluta, czyli cedula, jest walutą lokalną, a kraj ma rozwijającą się gospodarkę, siedem międzynarodowych lotnisk i pięć nowoczesnych autostrad. To sprawia, że kraj ten jest bardziej dogodny niż większość wysp.
Rosja i Cypr mają najwyższe emerytury
Choć prawdą jest, że niektóre z krajów o najwyższych dochodach są wysoko opodatkowane, to uczestnictwo w prywatnym planie emerytalnym przynosi też wiele korzyści podatkowych. Na przykład 20% twojego dochodu jest wolne od podatku, co obejmuje składki na GESY, ubezpieczenie społeczne oraz część kosztów ubezpieczenia na życie i inwestycji. Nieopodatkowane oszczędności emerytalne są również korzystne dla planu emerytalnego danej osoby, ponieważ mogą zapewnić znaczną kwotę miesięcznego dochodu, który uzupełni wypłaty z ubezpieczenia społecznego.
Wybierając plan emerytalny na Cyprze, należy pamiętać o przepisach podatkowych. Jedną z zasad rezydencji podatkowej jest 183 lub 60 dni. Jeśli jednak prowadzisz własną działalność gospodarczą, musisz przedstawić cypryjskiemu urzędowi skarbowemu zatwierdzone oświadczenie finansowe. Ponadto rząd Cypru oferuje system o nazwie Ariadna, który pozwala na przeniesienie zgromadzonych punktów emerytalnych z dowolnego kraju. Co więcej, do końca 2021 roku cypryjskie przepisy emerytalne mają zostać zmienione. Nowe prawo zatwierdzi również dobrowolne grupowe prywatne plany emerytalne, znane jako komponent 7, dla osób pracujących na stałe na Cyprze.
Kolejną kluczową kwestią przy planowaniu emerytury jest wysokość dochodu, jakim dysponujesz. Emerytura na Cyprze jest wypłacana osobie po trzynastu latach opłacania składek do funduszy ubezpieczeń społecznych. Wysokość emerytury w Rosji jest również niższa niż średnia emerytura na Cyprze i różni się w zależności od regionu. Połączenie prywatnych planów emerytalnych z publicznymi programami emerytalnymi może być dobrym rozwiązaniem w każdej sytuacji. W połączeniu z publicznymi programami emerytalnymi prywatny plan emerytalny może zaoferować znaczną premię w stosunku do emerytury państwowej. Ostatecznie wybór między prywatnym a państwowym planem emerytalnym zależy od tego, co jest dla ciebie najważniejsze.
Ukraina ma najniższą emeryturę
Emerytury na Ukrainie są absurdalnie niskie w porównaniu do średniej pensji. Obecnie średnia emerytura wynosi zaledwie 3000 hrywien (PS76) – to zaledwie 29% średniej pensji na Ukrainie. Szacuje się, że 80% emerytów na Ukrainie otrzymuje mniej niż cztery tysiące sto dwadzieścia dolarów, co jest znacznie poniżej minimum socjalnego dla całego kraju. Emerytury na Ukrainie są obliczane według wzoru opartego na średniej pensji z ostatnich trzech lat i liczbie lat przepracowanych przez daną osobę. Formuła ta uwzględnia 1% za każdy rok pracy, ale kwota świadczeń socjalnych nie wystarcza na pokrycie kosztów podstawowych wydatków w kraju.
Aby rozwiązać problem niskich emerytur, rząd Ukrainy wprowadził zmiany w ustawach emerytalnych. W październiku 2017 roku rząd zatwierdził mapę drogową określającą kroki prowadzące do osiągnięcia systemu emerytalnego na poziomie 2, polegającego na obowiązkowym gromadzeniu aktywów emerytalnych. Wiek emerytalny na Ukrainie został ustalony na 55 lat, czyli niżej niż w większości krajów europejskich. W przyszłości ma on być stopniowo podwyższany do sześćdziesiątki. Jednak pomimo wzrostu wynagrodzeń, emerytury na Ukrainie są nadal niskie w porównaniu z innymi krajami.
Rząd ukraiński podjął kilka praktycznych działań, by poprawić sytuację emerytów w regionach nie kontrolowanych przez rząd. Rząd anulował daty ważności elektronicznych przepustek wymaganych do przekroczenia linii kontaktowej, a także zainstalował wózek elektryczny do przewożenia starszych i niepełnosprawnych emerytów przez punkt kontrolny. Ponadto rząd zakończył naprawę zniszczonego mostu na przejściu granicznym w Stanicy Łuhańskiej.
Pomimo słabego systemu emerytalnego na Ukrainie, rząd stara się zreformować starzejący się system emerytalny i przyciągnąć dodatkowe dochody do gospodarki. Wydatki na emerytury na Ukrainie stanowią 11% PKB. To jednak nie wystarcza, by zapewnić stabilność emerytur, ponieważ dwie trzecie emerytów potrzebuje dopłat na utrzymanie, by przeżyć. Świadczenia emerytalne są niskie, zróżnicowanie minimalne, a mechanizmy dostosowania do kosztów utrzymania są słabe.
Podobne Tematy:
- Ile wynosi średnia emerytura netto w polsce? analiza i porównanie
- Jaka emerytura czeka seniorów w 2023 roku?
- Najniższa renta 2022 – ile wynosi po waloryzacji?
- Ile wynosi najniższa renta netto w 2023 roku: emerytura czy świadczenie społeczne
