Bycie opiekunem osób starszych to satysfakcjonująca praca, która może przynieść od 15 do 25 dolarów za godzinę. Jako opiekun niemedyczny możesz mieć do czynienia z członkami rodziny, innymi opiekunami i pracownikami służby zdrowia. Poza opieką nad starszą osobą możesz potrzebować rozwinąć doskonałe umiejętności komunikacyjne. Oprócz współczucia i doskonałych umiejętności komunikacyjnych, musisz umieć radzić sobie z różnymi osobowościami i sytuacjami.
Opiekunowie niemedyczni zarabiają od 15 do 25 dolarów na godzinę
Opiekun niemedyczny pomaga seniorowi poczuć się docenionym i wsłuchuje się w jego potrzeby. Towarzystwo jest ważne dla starszych dorosłych, bo zapobiega ich izolacji i samotności. Kilka godzin pomocy każdego dnia może znacznie poprawić samopoczucie starszej osoby i dać jej możliwość starzenia się w miejscu zamieszkania. Opiekunowie towarzyszący spędzają z osobą starszą kilka godzin dziennie, grając w gry, czytając książki lub rozmawiając z nią. Oprócz zapewniania towarzystwa, opiekunowie niemedyczni mogą pracować jako niezależni wykonawcy lub przez agencje pośrednictwa pracy, zarabiając od 15 do 25 dolarów za godzinę.
Opiekun niemedyczny może pobierać opłatę już od 15 dolarów za godzinę za opiekę nad starszą osobą w zaciszu jej domu. Z kolei pomocnik medyczny może zarabiać do 25 dolarów za godzinę. Z drugiej strony, pomocnicy medyczni pracują średnio trzy godziny dziennie. Ich stawki różnią się w zależności od certyfikacji i doświadczenia. Na przykład opiekunowie z certyfikatem i doświadczeniem mogą pobierać od 12 do 25 dolarów za godzinę opieki nad starszą osobą.
Wynagrodzenie dla opiekunów niemedycznych jest zróżnicowane. Opiekun może otrzymać zryczałtowaną kwotę w gotówce, dom na podstawie starannie sporządzonego aktu notarialnego lub płatności dwutygodniowe w zależności od przepracowanych godzin. W obu przypadkach wynagrodzenie jest oparte na stawce godzinowej i musi być rozsądne. Średnia stawka godzinowa wynosi od 15 do 25 dolarów za godzinę.
Pomoc w domu może opóźnić przeprowadzkę do placówki opiekuńczej i zapobiec wypaleniu zawodowemu. Zatrudnienie kogoś z doświadczeniem pomoże też zmniejszyć ryzyko wypalenia zawodowego opiekunów i poprawić jakość opieki w domu. Większość opiekunów nie ma kwalifikacji i doświadczenia, by zapewnić opiekę na poziomie eksperckim. Często mają też bardziej złożone i trudne osobowości, co oznacza, że będą pobierać wyższe opłaty. Ogromna większość opiekunów nie jest przeszkolona do świadczenia opieki na poziomie eksperckim.
Agencje opieki domowej zazwyczaj sprawdzają kandydatów, by upewnić się, że nadają się do tej pracy. Sprawdzanie referencji, przeszłości i karalności to powszechne procedury. Agencja zajmuje się też kwestiami zatrudnienia, np. upewnia się, że opiekunowie mogą legalnie pracować w Stanach Zjednoczonych. Niektóre agencje opieki domowej wymagają, by opiekun posiadał ubezpieczenie. Nie oznacza to jednak, że nie będziesz mogła znaleźć pracy w tej branży.
Często jest to praca nieodpłatna
Podczas gdy wielu starszych dorosłych pracuje na własny rachunek, nierzadko można znaleźć opiekunów, którzy nie otrzymują wynagrodzenia. Nowe badania wykazały, że 25% dorosłych osób w USA opiekowało się bliską osobą niepełnosprawną lub cierpiącą na długotrwałą chorobę w ciągu ostatnich 30 dni. Choć opieka ta nie jest płatna, stanowi znaczną część opieki długoterminowej. Szacuje się, że każdego roku nieopłacani opiekunowie zapewniają około 450 milionów dolarów nieodpłatnej opieki. Szacuje się, że ponad 60 milionów członków rodzin zapewnia nieodpłatną opiekę starszym osobom dorosłym.
Jako opiekun możesz nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że nim jesteś. W innych sytuacjach możesz być partnerem, przyjacielem lub sąsiadem, który zapewnia bezpłatną opiekę. W obu przypadkach opiekun może doświadczać pogorszenia stanu zdrowia danej osoby i być zmuszony do udzielania jej większej niż dotychczas pomocy. Jeśli tak jest, możesz skontaktować się z pracownikami NHS Western Isles, którzy będą w stanie rozpoznać twoją rolę i wskazać ci odpowiednie wsparcie.
Wraz ze starzeniem się społeczeństwa wzrasta zapotrzebowanie na nieodpłatną opiekę. Dlatego konieczne jest wspieranie zdrowia i dobrego samopoczucia opiekunów, którzy nie otrzymują bezpłatnej opieki, poprzez zmniejszanie społecznych i finansowych kosztów opieki. Choć badania nie wykazały jeszcze wpływu tych nieodpłatnych ról opiekuńczych, podejście oparte na szybkim przeglądzie przeglądów systematycznych może pomóc w informowaniu o polityce publicznej. Celem tego szybkiego przeglądu było zidentyfikowanie kluczowych luk w dowodach i wyciągnięcie wniosków.
Badania wykazały, że opiekunowie bez wynagrodzenia są zróżnicowani pod względem swoich umiejętności, wiedzy i postaw. Osoby te potrzebują wsparcia, wskazówek i bezpiecznej przestrzeni, by wyrazić swoje potrzeby i otrzymać odpowiedzi. Te czynniki znajdują odzwierciedlenie w konceptualnym i metodologicznym podejściu do opieki nad osobami starszymi. Podczas gdy formalna opieka jest często łatwiej dostępna, potrzebne jest większe wsparcie dla opiekunów, którzy nie płacą za opiekę, by zapewnić im sukces w ich roli. Istnieje pilna potrzeba stworzenia narodowej strategii i lokalnej polityki wspierania nieodpłatnej opieki.
Muszą mieć doskonałe umiejętności komunikacyjne
Dobre umiejętności komunikacyjne są niezbędną cechą opiekuna. Jako opiekun często będziesz musiał wchodzić w interakcje z członkami rodziny, innymi opiekunami, a nawet pracownikami służby zdrowia. Twoja umiejętność komunikowania się w sposób jasny i z szacunkiem będzie kluczowa dla powodzenia twojego zadania. Poniżej podajemy kilka pomocnych wskazówek, jak rozwijać swoje umiejętności komunikacyjne. Pomogą ci one stać się najlepszym opiekunem dla osoby starszej.
Słuchanie jest jedną z najważniejszych umiejętności komunikacyjnych. Słuchaj uważnie potrzeb drugiej osoby i komunikuj się zgodnie z nimi. Nawet jeśli drugiej osoby nie ma w pobliżu, opiekun musi słuchać, by zrozumieć, czego chce lub potrzebuje senior. Możesz używać stwierdzeń “ja”, by przekazać ważne kwestie. Seniorowi będzie łatwiej zrozumieć twój przekaz, jeśli będziesz używał zdań “ja” i konkretnych szczegółów.
Osoby sprawujące opiekę nad starszymi dorosłymi stają przed wieloma wyzwaniami. Ze względu na dużą liczbę chorób współistniejących u ich pacjentów, informacje wymieniane między opiekunami stają się bardziej złożone. Proces przekazywania informacji staje się więc potencjalnym obszarem ryzyka. W rzeczywistości Joint Commission International stwierdziła, że słabe umiejętności komunikacyjne wśród pracowników służby zdrowia są odpowiedzialne za 80% wszystkich zdarzeń niepożądanych w placówkach służby zdrowia. Te dane są nawet wyższe niż średnia dla całej populacji.
Dobre umiejętności komunikacyjne są niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości opieki nad osobą starszą. Rozmawiając z pacjentem, musisz wyrażać empatię. Pamiętaj, by zawsze pytać o opinie i słuchać ich odpowiedzi, nie przerywając im. Choć empatia może wydawać się cechą wrodzoną, można ją rozwijać poprzez praktykę. Ponadto musisz być świadomy, że sytuacje, na które nie masz wpływu, mogą również wpłynąć na twoją zdolność komunikowania się z osobą starszą. Na przykład pandemia COVID-19 ma wpływ na postrzeganie opieki zdrowotnej przez pacjentów.
Muszą mieć współczucie
Stan pacjenta może być bezpośrednio związany ze współczuciem opiekunów. Jeśli uważają oni, że to pacjent jest odpowiedzialny za swój stan, mogą przypisać go wadom charakteru i złemu zachowaniu. Takie nastawienie może zmniejszyć ich współczucie dla pacjenta. Dlatego właśnie współczucie jest niezbędne w opiece nad osobą starszą. Opiekunowie muszą okazywać współczucie pacjentowi i innym ludziom. Współczucie jest cenną wartością w opiece.
Powyższy cytat Dalajlamy ma znaczenie w opiece nad starszą osobą. Współczucie to zdolność do przejmowania się bólem i cierpieniem innych. Współczucie w opiece polega na znajdowaniu czasu dla osób starszych i dostrzeganiu sposobów, by im pomóc. Nie musi to być skomplikowane; może to być tak proste, jak dzielenie się wspomnieniami z osobą, którą się opiekujesz. To wspaniały sposób na nawiązanie więzi z osobą starszą.
Współczucie polega na przeżywaniu tych samych emocji, co osoba cierpiąca. Współczucie może też oznaczać umiejętność zrozumienia potrzeb i pragnień tej osoby. Proces opieki wymaga współczucia, by zapewnić starszej osobie wysokiej jakości usługi. Opiekunowie mogą praktykować współczucie wobec osób starszych, edukując się na temat ich stanu. Dane z badania pozwoliły na stworzenie pięciu powiązanych ze sobą tematów:
Podobne Tematy:
- Jak zostać opiekunem osoby starszej: wskazówki i porady
- Opieka prawna nad seniorami jako szanse na lepsze życie
- Jak zostać opiekunem osoby niepełnosprawnej dorosłej?
- Ile kosztuje opiekunka do starszej osoby
